فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آبِ/آتش/گون/

  اسم مرکب

ویرایش

آب‌آتش‌گون (قدیم)

  1. (مجاز): شراب.
    ساقیا یک جرعه‌ای زآن آب آتش گون که من/ در میان پختگان عشق او خامم هنوز. «حافظ»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن