آب‌برد

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/بُرد/

صفت مفعولی

آب‌ برد

1. آب کَند.

   به میان آب برد و جنگل ... آمد. «ملک‌شاه‌حسین

مترادف‌ها

• آب‌بر، آب‌بردار

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن