آب‌بر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/بَر/

اسم مرکب

آب‌بَر

1. (ساختمان): سازه یا محلی که آب از آن عبور می‌کند و به محل مورد نظر مانند نهر، لوله، کوره، قنات، و تونل می‌رسد.

اسم مرکب

آب‌بُر

1. (ساختمان): قسمت جلو پایه‌های پل مقابل جریان آب، که برای تقسیم فشار آب، نوک آن را تیز یا محدب می‌سازند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن