آب‌زده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/زَده/

صفت مفعولی

آب‌زده

1. آنچه به آن آب پاشیده و آن را خیس کرده باشند، آب پاشیده شده.

   درِ سرای مغان رُفته بود و آب زده/ نشسته پیر و صلایی به شیخ و شباب زده «حافظ»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن