آب‌کشیده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/کِشیده/

صفت

آب‌کشیده

1. خیس شده، نم گرفته، آب را به خود جذب کرده.

صفت مفعولی

1. شسته شده، آب کشی شده و نیز آب نکشیده.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن