فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آتش/گاه/

  اسم مرکب ویرایش

آتشگاه

  1. سکویی در عبات‌گاه زرتشتیان که ظرف آتش را بر روی آن می‌گذارند.
  2. برجی در خارج از شهرها که زرتشتیان در آن آتش روشن می‌کنند. آتشکده. آتشدان.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن