آتش‌تاب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتَش/تاب/

صفت

آتش‌تاب

1. گلخنی؛ جایی که در آن آتش روشن می‌کنند مانند آتشدان و تون حمام.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن