فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آتَش/خور/

  صفت ویرایش

آتش‌خور

  1. آتشخوار.
    یک مرتبه مرغ آتشخور شدی. «شهری»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن