آتیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آتیِّه/

صفت

آتیه

1. مؤنث آتی ؛ آینده. زمان آینده
2. (مجاز): وضع و حالت چیزی در زمان آینده، بویژه وضع و حالت خوب یا مناسب.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: future towardly futureless upcoming

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن