آثار‌ذاتی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آثارِ/ذاتِی/

اسم مرکب

آثارذاتی

1. (فلسفه قدیم): اوصافی که از ذات شیء ناشی می‌شود و آن را از اشیای دیگر متمایز می‌کند.‌ مقابل ذات عَرَضی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن