آجدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آجدَن/

مصدر فعل متعدی

آجدن

1. بن ماضی آج؛ آژان. آجدان.

   به زبان بهاری ماده‌ای که باعث ترشیده شدن خمیر خواهد شد؛ آجه خمیر.

2. (قدیم): آجیدن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن