آخرک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آخَرک/

اسم

آخرک

1. (جانوری): ترقوه.

   از زیر گلو دو استخوان بُوَد، نام وی به پارسی استخوان آخرک. «اخوینی«

واژه‌های مشتق شده

• آخری، آخرین، آخریان، آخری‌ها، آخریت

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن