فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /آدَمیَّت/

  اسم مصدر ویرایش

آدمیت

  1. رفتار و اخلاق مناسب با مقام انسان داشتن؛ انسان بودن. به فضایل انسانی آراسته بودن.
    به اصول محبت و ادب و آدمیت کم اعتنا شده بود. «جمال‌زاده»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن