آدمی‌گری‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آدَمیگری/کردن/

مصدر فعل لازم

آدمیگری‌کردن

1. دنبال هوا و هوس رفتن.

   آن دل که کیمیای فضلِ وجودِ او یافت، هرگز نیز آدمی‌گری نکند. «احمدجام»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن