فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آذَرَخش/

  اسم مرکب

ویرایش

آذرخش

  1. (فیزیک): پدیده جوّی؛ تخلیه الکتریکی طبیعی بین دو ابر، یا بین ابر و زمین که با صدایی مهیب همراه است.
  2. نور خیره کننده حاصل از این تخلیه، برق. صاعقه. رعدوبرق

برگردان‌ها

ویرایش

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن