آذرخش
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آذَرَخش/
اسم مرکب
ویرایش
آذرخش
- (فیزیک): پدیده جوّی؛ تخلیه الکتریکی طبیعی بین دو ابر، یا بین ابر و زمین که با صدایی مهیب همراه است.
- نور خیره کننده حاصل از این تخلیه، برق. صاعقه. رعدوبرق
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن