آذرگوی

فارسی

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /آذَر/گوی/

اسم مرکب

آذرگوی

1. (نجوم): شهاب.
2. حوزه: [نجوم]: شهاب پرنوری که به درخشش سیارۀ زهره یا پرنورتر از آن باشد.

---

برگردان ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:fireball
• large meteor

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/

«آذرگوی» هم‌ارزِ «fireball, large meteor»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰