آرامبخش
(تغییرمسیر از آرام بخش)
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آرام/بَخش/
صفت فاعلی
ویرایش
آرامبخش
- آرامش دهنده؛ تسکین دهنده، مسکن.
- (پزشکی): عاملی «معمولا دارویی» که بدون مختل ساختن هوش و شعور فرد، باعث آرامش روحی می‌شود.
- حوزه: [پزشکی] دارویی که اثر آرام‌کننده دارد و اضطراب و تنش را تسکین می‌دهد.
واژه‌های مشتق شده ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن
«آرامبخش» هم‌ارزِ «tranquilizer»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴