آرای
فارسی ویرایش
گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آرای/
اسم
ویرایش
آرای
- آراستن. جزء پسین بعضی کلمه‌های مرکب به معنی آراینده. خودآرا، مجلس‌آرا.
- (قدیم): زیور، زینت.
- تو را حاجت به آرایش نباشد/ که خود پا تا به سر آرایی ای زن. «ملک‌الشعرای بهار»
مترادف‌ها ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن