آرایش‌کرده

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرایش/کرده/

صفت

آرایش‌کرده

1. آنکه چهره و موی خود را با مواد و وسایل آرایشی آراسته مرده است. بزک کرده.

صفت مفعولی

1. (گفتگو): آراسته شده، بزک شده. صورت آرایش کرده.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن