آردل‌باشی

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آردل/باشِی/

اسم مرکب

آردل‌باشی

1. (منسوخ): رئیس و سردسته آردل‌ها.

   هر چند نفر آردل هم بخواهی از آردل‌باشی گرفته، به محل بفرست. «غفاری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن