آردینه

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آردینه/

صفت نسبی

آردینه

1. منسوب به آرد، آردی، آنچه از آرد می‌سازند. آشی که از آرد پزند، آش آرد.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: french pastry

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

اسم مرکب

آردینه

1. (بازی و سرگرمی): مترادف نوبت یا نوبت شما در زبان فارسی، زمانی صرف میشود که بخواهند نوبت یکی از بازیکنان را به او یادآوری نمایند.

   آردینه آت.

   نوبت شماست بنداز.