آزاد

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• /آزاد/

صفت

آزاد

1. (سیاسی): ویژگی آن‌که بدون فشار از طرف کسی یا گروهی بر طبق اصول شناخته‌شدهٔ جوامع مدنی زندگی می‌کند.
2. رها شده از گرفتاری یا چیزی آزار دهنده و نامطلولب مانند زندان یا اسارت.
3. رها، ول، وارسته.
4. بی‌قید و بند.
5. نوعی ماهی استخوانی که گوشت قرمز و چرب دارد و بزرگی آن تا یک متر می‌رسد.
6. درختی است از خانواده نارونان.
7. آنکه بنده کسی نباشد. مقابل بنده، عبد.
8. مختار، مخیر.
9. نجیب، اصیل.
10. سالم و بی‌گزند.
11. شاد، فارغ.
12. سرافراز.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

آوایش

• /آ/زادِ/

اسم مرکب

آزادِ

1. اصطلاحی مرکب از «آ» از حروف اشاره و زادِ به معنی چیز در جمع به معنی چیز او، در زبان فارسی؛ استعاراً ماتحت او. شازادِ، امامزادِ، علیزادِ، آزادِ و ... آزادّه

   آ زا دِ!

   چیز آ!