آزار‌گرفتن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزار/گرفتَن/

مصدر فعل لازم

آزار‌گرفتن

1. (قدیمی): رنجیدن، آزرده خاطر شدن.

   خلیفه را چند گونه صورت کردند، تا نیک آزار گرفت و از جای بشد. «بیهقی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن