آزده

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزدِه/

صفت مفعولی

آزاده

1. (قدیمی): آجیده.

   وز ملاقات صبا روی غدیر/ راست چون آزدهٔ سوهان است «انوری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

آوایش

• /آزدِ/

اسم

آزدِ

1. مترادف کم‌ است، در زبان فارسی. هنگامی صرف می‌گردد که بخواهند اعتراض به سهم یا عطای چیزی بکنند.

   چؤخ آز‌ دِ!

   خیلی کمه!