آزپست

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• اسپست

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• آز/پِسِت/

صفت

آزپست

1. (غیر مؤدبانه): مترادف منع چُس مکرر در زبان فارسی، زمانی صرف می‌گردد که یکی در میان جمع بیش از حد باد شکم خالی کند.

   آز پِسِت، دوو اِلَیهَ!

   کم بچُس، پاشو اون‌ور!

منابع

• فرهنگ شمس