فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آسایش/داشتَن/

  مصدر فعل لازم

ویرایش

آسایش‌داشتن

  1. آسوده بودن.
    چطور می‌تونستم آسایش داشته باشم. «صادق هدایت»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن