فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آسایش/داشتَن/

  مصدر فعل لازم ویرایش

آسایش‌داشتن

  1. آسوده بودن.
    چطور می‌تونستم آسایش داشته باشم. «صادق هدایت»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن