آسایش
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /آسایِش/
اسم مصدر
ویرایش
آسایش
- زندگی بدون زحمت و دردسر. آسودگی، راحتی. فراغت خاطر. استراحت.
- خدا را بر آن بنده بخشایش است/ که خلق از وجوش در آسایش است «سعدی»
کهن واژه
ویرایش
- آسایش ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آس - آیش قابل تجزیه باشد؛ و آیش به معنی آمد، آمد داشتن، و بروز رفع مشکلات در زندگی بویژه برداشت محصول کاربرد داشته است.
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس