فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آسایش/یافتن/

  مصدر فعل لازم

ویرایش

آسایش‌یافتن

  1. به راحتی و آرامش رسیدن.
    همینکه اندکی آسایش یافت، بار دیگر او را در فضا رها میکند.‌«مرتضی‌مطهری»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن