فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آسایش/یافتن/

  مصدر فعل لازم ویرایش

آسایش‌یافتن

  1. به راحتی و آرامش رسیدن.
    همینکه اندکی آسایش یافت، بار دیگر او را در فضا رها میکند.‌«مرتضی‌مطهری»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن