آسا برکشیدن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آسا/بَرکشیدَن/

مصدر فعل لازم

آسابرکشیدن

1. (قدیمی): آسا کشیدن.

   در نماز آسا برنکشد که آن از دیو باشد. «احمد‌جام»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن