آشغال‌جمع‌کن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشغال/جمع/کُن/

اسم مرکب

آشغال‌جمع‌کن

1. (گفتگو): آنکه بخاطر فقر و نداری، برای یافتن اشیای مختلف، آشغال‌ها را زیرورو می‌کند. آشغالی.
2. (مجاز): آنکه اشیا و لوازم کم کاربرد یا کم ارزش را جمع‌آوری یا نگهداری می‌کند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن