آشمالی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آش/مالی/

حاصل مصدر

آشمالی

1. (قدیمی): عمل و شغل آشمال.
2. تملق، چالوسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن