آشناه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشِناه/

اسم

آشناه

1. (قدیم): شنا. آشنا.

   بزرگان بر آتش نیابند راه/ به دریا گذر نیست بی آشناه «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن