آشکاری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشکاری/

حاصل مصدر

آشکاری

1. آشکار بودن.
2. (قدیمی): عمل و شغل آش کار، آشپز.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: lucidity
• flagrancy
• flagrance
• exposure
• self evidence

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین