آش‌و‌لاش‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشُ/لاش/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آش‌و‌لاش‌کردن

1. (گفتگو): کوفته کردن چیزی یا از هم پاشیدن اجزای آن.

   چند ضربه تازیانه‌ای که تنم را آش و لاش کند به خود خواهم زد. «قاضی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن