آش‌پختن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آش/پُختَن/

اسم مرکب

آش‌پختن

1. (گفتگو): تهیه نوعی خوراک از غلات که و حبوبات معمولا آش نامیده می‌شود.

مثل

1. برای کسی آش پختن کنایه از: کاری به زیان او انجام دادن، یا توطئه چیدن برای او.
2. برای تنبیه و ادب کردن او تصمیم‌هایی گرفتن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن