فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • ترکی

آوایش ویرایش

  • /آغاجِی/

  صفت ویرایش

آغاجی

  1. (دیوانی): پرده‌دار، آنکه بدون اجازه می‌توانست بر شاه وارد شود. آغاچی. آغاجه.
    در رفعت مُشبَع‌تر افتاد، و به وثاقِ آغاجی آمد. «بیهقی»

برگردان ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغات معین