فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • ترکی

آوایش

ویرایش
  • /آغاجِی/

آغاجی

  1. (دیوانی): پرده‌دار، آنکه بدون اجازه می‌توانست بر شاه وارد شود. آغاچی. آغاجه.
    در رفعت مُشبَع‌تر افتاد، و به وثاقِ آغاجی آمد. «بیهقی»

برگردان ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغات معین