آغالش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آغالِش/

صفت

آغالش

1. (قدیم): تحریک، انگیختن. تحریک کردن کسی به دشمنی با کسی دیگر یا به فتنه و فساد

   شیر را درد گرسنگی و آغالِش خرگوش در دل کار کرد. «بخاری»

کهن واژه

1. آغالش ممکن است به زبان معیار باستان به دو بخش آغا - لَش قابل تجزیه باشد؛ و مفهوم کلی از آن تنِ‌لَش بوده است. تن لش سفید‌‌ پوست.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس