آغچه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آقچه

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /آغ/چه/

اسم مرکب

آغ‌چه

1. پول، چک.

   آغچه ممکن است به زبان معیار باستان به دو قسمت آغ - چه قابل تجزیه باشد؛ و «چه» در این نوع کلمات پسوند ربطی یا ربط دهنده است به پیشوند کلمه، آغچه یعنی سفیدی، سفید بودن یا دنبال سفید گشتن است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس