آفرینه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَرینه/

اسم

آفرینه

1. آنچه آفریده یا ابداع شده است.‌ اثر.

   آفرینه هنری.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن