آلا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آلا/

اسم

آلا

1. (قدیم): نعمت‌ها.

   در آلا و نعمای آفریدگار اندیشه کن. «عنصرالمعالی»

2. بن مضارع آلودن.

   آلا و آل هر دو در زبان بهاری به معنی بگیر بوده، اما آل به معنی ایل و تبار نیز هست.

صفت

1. سرخ، سرخ نیمرنگ.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین