آلا
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /آلا/
اسم ویرایش
آلا
- (قدیم): نعمتها.
- در آلا و نعمای آفریدگار اندیشه کن. «عنصرالمعالی»
- بن مضارع آلودن.
- آلا و آل هر دو در زبان بهاری به معنی بگیر بوده، اما آل به معنی ایل و تبار نیز هست.
صفت ویرایش
- سرخ، سرخ نیمرنگ.
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین