فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /آلا/

  اسم ویرایش

آلا

  1. (قدیم): نعمت‌ها.
    در آلا و نعمای آفریدگار اندیشه کن. «عنصرالمعالی»
  2. بن مضارع آلودن.
    آلا و آل هر دو در زبان بهاری به معنی بگیر بوده، اما آل به معنی ایل و تبار نیز هست.

  صفت ویرایش

  1. سرخ، سرخ نیمرنگ.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین