آلت‌دست

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلَتِ/دَست/

اسم‌ مرکب

آلت‌دست

1. (گفتگو): آنکه بدون فکر و اراده از دیگری اطاعت میکند و ندانسته وسیله برآورده شدن خواست‌های او قرار میگیرد. آلت.

واژه‌های مشتق شده

• آلت‌دست‌کردن، آلت‌دست‌شدن، آلت‌معطله، آلت‌نقاله

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن