فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آلُفتَن/

  مصدر لازم

ویرایش

آلفتن

  1. شور و هیجان داشتن، شوریده شدن، پریشان شدن. آلفته.

  مصدر متعدی

ویرایش
  1. آشفتن، پریشان ساختن.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن