فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آلُفتِه/

  صفت مفعولی

ویرایش

آلفته

  1. دارای شور و هیجان. آشفته، پریشان. آلفتن.
    الفت پیران آشفته را با جوانان آلفته بعینها صحبت سنگ و سبوست.‌«قائم‌مقام‌فراهانی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین