آلودگی‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلوده/کردَن/

مصدر فعل لازم

آلوده‌کردن

1. (قدیم): مرتکب ناپرهیزکاری و گناه شدن.

   تو گمان بردی که کرد آلودگی/ در صفا غش کی هلد پالودگی. «مولوی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: inquinare

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن