آماهیدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آماهیدن/

اسم مرکب

آماهیدن

1. (قدیم): آماسیدن. ورم کردن. نک آماسانیدن.

   خاری در پای وی شد ... پایش بیاماهید. «جرجانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین