آمه
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آمِه/
اسم
ویرایش
آمه
- (قدیم): دوات، جای دوات.
- خامه‌ات که عنبربیز است و آمه‌ات عبیرآمیز. «قائم‌مقام‌فراهانی»
کهن‌وازه
ویرایش
- (توهین‌آمیز): آمه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت آم - مِه تلفظ میشده؛ که معنی کلی از آن، کنایه از مهبل کسانِ مؤنثِ مخاطب بوده است. نَنَه‌ین آمِّه.
برگردان‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس