آمه
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /آمِه/
اسم
ویرایش
آمه
- (قدیم): دوات، جای دوات.
- خامه‌ات که عنبربیز است و آمه‌ات عبیرآمیز. «قائم‌مقام‌فراهانی»
کهن‌وازه
ویرایش
- (توهین‌آمیز): آمه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت آم - مِه تلفظ میشده؛ که معنی کلی از آن، کنایه از مهبل کسانِ مؤنثِ مخاطب بوده است. نَنَه‌ین آمِّه.
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس