آموزش

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /آموزِش/

اسم مصدر

آموزش

1. عمل آموختن. تحصیلات رسمی.
2. (اداری): بخشی در دانشگاه و مؤسسات مشابه که به امور آموزشی می‌پردازد.

صفت

1. یاد دادن. تعلیم، تربیت. انتقال دانش از فردی به فرد دیگری است.

جستارهای وابسته

• آموزش حضوری، آموزش خصوصی، آموزش از راه دور، آموزش مجازی (آموزش الکترونیکی)

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین