آهرمنی

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /آهَر/مَنی/

اسم

آهرمنی

1. منسوب به آهرمن، عمل یا ساخته شده توسط آهرمن، نک اهریمنی.

   هر آن چیز کان نز ره ایزدیست/ از آهرمنی گر ز دست بدست «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه