فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آهَنْج/

آهنج

  1. بن مضارعٓ آهنجیدن.
  2. در ترکیب با کلمات معنای «بیرون آورنده» «برکشنده» می‌دهد مانند: میخ آهنج، جان آهنج.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین