آهنگ‌سازی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَنگ/سازی/

حاصل مصدر

آهنگ‌ساز

1. (موسیقی): شغل آهنگ‌ساز؛ کمپوزیسیون.
2. حوزه: [موسیقی]: عمل خلق یک اثر موسیقایی کامل توسط آهنگ‌ساز.

---

برگردان ها

ترجمه
انگلیسی: composition

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آهنگ‌سازی» هم‌ارزِ «composition 1»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰